بررسی و مقایسۀ مقدار فلز سنگین جیوه (Hg) و جذب هفتگی آن توسط بدن در برخی برنج‌های وارداتی و ایرانی

در این تحقیق، مقدار فلز جیوه در برنج‌های وارداتی از کشور هندوستان و برنج‌های کشت‌شده در شهرستان‌های بروجرد و اصفهان ایران بررسی و مقایسه شده است. برای مطالعه، درمجموع، 30 نوع برنج وارداتی هندی و 5 نوع برنج ایرانی موجود در بازار ایران در چهار تکرار از هر نوع برنج جمع‌آوری شدند. ابتدا، دانه‌های برنج خام با روش هضم اسیدی هضم شده و سپس برای اندازه‌گیری مقدار فلز جیوه، با دستگاه جذب اتمی آنالیز شدند. برای ارزیابی جذب هفتگی فلز جیوه از طریق برنج، از مصرف روزانۀ برنج استفاده شده و با جذب هفتگی تحمل‌شدنی ناحیه‌ای ارائه‌شده از سوی سازمان بهداشت جهانی مقایسه شده است. نتایج نشان داد کهمیانگین غلظت فلز جیوه در برنج‌های وارداتی  ng/g68/0 ±16/2 وزن خشک با دامنۀ بین ng/g 12/1-96/3 است، درحالی‌که مقدار متوسط فلز جیوه در برنج‌های ایرانی ng/g 24/0±4/0 وزن خشک با دامنۀ بین ng/g 03/0–89/0 وزن خشک است. بنابراین مقدار فلز جیوه در هر دو نوع برنج‌ وارداتی و ایرانی از حد استاندارد ارائه‌شده از سوی آژانس استاندارد ملی کشور چین کمتر بود. همچنین، متوسط مقدار جذب هفتگی فلز جیوه از برنج‌های وارداتی و ایرانی به‌ترتیب ng/kg 41 با دامنۀ بین ng/kg 38- 45 وزن بدن در هفته و ng/kg 8 با دامنۀ بین ng/kg 9/5- 6/9 وزن بدن در هفته بود که زیر حد استاندارد ارائه‌شده از سوی سازمان بهداشت جهانی و تقریباً معادل 082/0 درصد و 016/0 درصد جذب هفتگی تحمل‌شدنی ناحیه‌ای ارائه‌شده از سوی سازمان بهداشت جهانی بود. با انجام‌دادن آزمون مقایسۀ میانگین مشخص شد که بین مقدار متوسط فلز جیوه در برنج‌های وارداتی با برنج‌های ایرانی در سطح معنی‌داری 5 درصد تفاوت معنی‌داری وجود دارد (P